بررسی اثر نالتروکسان در مسمومیت غیر عمدی با متادون

Authors

احمد یراقی

استاد، گروه بیهوشی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران عادله السادات طلایی زواره

دانشجوی پزشکی، دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران مرجان منصوریان

دانشیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران نسترن ایزدی مود

استاد، گروه سم شناسی بالینی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

abstract

مقدمه: امروزه، مسمومیت با متادون نه فقط در کسانی که قصد ترک مواد مخدر را دارند؛ بلکه حتی در کسانی که این دارو را به صورت اتفاقی و ناخواسته مصرف می کنند، رو به افزایش است. همچنین، عوارض و مرگ و میر ناشی از مسمومیت نیز افزایش یافته است. در درمان مسمومیت با متادون، نالوکسان به صورت تزریقی استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر نالتروکسان (آنتی دوت به صورت خوراکی) در مسمومیت غیر عمدی با متادون بود. روش ها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی آینده نگر بود که بر روی 64 بیمار مسموم غیر عمدی با متادون (در دو گروه مورد و شاهد) که دارای علایم بالینی مسمومیت بودند و به بخش مسمومین بیمارستان نور و حضرت علی اصغر (ع) اصفهان از مهرماه سال 1392 تا مهر ماه 1393 مراجعه کرده بودند، انجام شد. پس از انجام اقدامات اولیه، هر دو گروه به دلیل کاهش سطح هوشیاری با یا بدون دپرسیون تنفسی، نالوکسان 4/0 میلی گرم وریدی دریافت کردند تا هوشیاری به صورت کامل برگشت کرد. افراد گروه مورد، به محض بازگشت هوشیاری و توانایی بلع، یک عدد کپسول نالتروکسان 25 میلی گرم دریافت کردند. علایم حیاتی و سطح هوشیاری در هر دو گروه مورد مطالعه از بدو ورود تا زمان ترخیص مورد بررسی قرار گرفت. برای مقایسه ی متغیرهای مورد مطالعه، از آزمون های t، anova، 2 χ و mann–whitney استفاده شد. یافته ها: میانگین سن افراد در گروه مورد برابر با 21/9 ± 58/29 سال و در گروه شاهد برابر با 25/9 ± 33/30 سال بود. سطح هوشیاری بدو ورود در گروه مورد شامل 5/53 درصد گیج، 2/37 درصد لتارژیک، 0/7 درصد کنفیوژن و 3/2 درصد (1 نفر) کما بود. سطح هوشیاری بدو ورود در گروه شاهد شامل 9/42 درصد گیج، 4/52 درصد لتارژیک و 8/4 درصد استیوپور (stupor) بودند. تعداد ضربان قلب در بدو ورود در گروه مورد 35/8 ± 13/77 و در گروه شاهد 69/11 ± 90/83 بود. تعداد ضربان قلب چهار ساعت پس از دریافت دارو در گروه مورد 93/5 ± 37/81 و در گروه شاهد برابر با 92/4 ± 71/86 بود (032/0 = p). با حذف زمان به عنوان عامل مخدوشگر، تعداد تنفس بین دو گروه معنی دار شد؛ به گونه ای که در بدو ورود تعداد تنفس در گروه مورد 87/2 ± 46/15 و در گروه شاهد 59/2 ± 71/15 بود و چهار ساعت پس از دریافت نالتروکسان در گروه مورد برابر با 10/1 ± 66/17 و در گروه شاهد برابر با 98/1 ± 42/17 بود. تعداد تنفس در گروه شاهد کمتر از گروه مورد بود؛ با توجه به این نکته که در بدو ورود تعداد تنفس در گروه شاهد بالاتر بود (005/0 = p). تمامی بیماران در دو گروه، بهبودی کامل بدون عارضه داشتند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که بیماران دچار مسمومیت با متادون و دریافت کننده ی نالتروکسان، کمتر دچار دپرسیون تنفسی و تاکی کاردی می شوند که از جمله خطرناک ترین عوارض ناشی از مسمومیت با متادون می باشند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

متاآنالیز شیوع مسمومیت های غیر غذایی عمدی و غیر عمدی در ایران بین سالهای ۱۳۹۲- ۱۳۷۰

سابقه و هدف: مسمومیت های غیر غذایی در سال های اخیر به یکی از معضلات کشورهای صنعتی و کشورهای در حال رشد تبدیل شده است که کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. به نظر می رسد متاآنالیز مستندات مرتبط با انواع مسمومیت، نیم رخ دقیق تری از مختصات این پدیده جهت اتخاذ و اعمال تصمیمات صحیح ارائه دهد. مواد و روش ها: تمام مقاله های منتشر شده در مجلات ایرانی و بین المللی، گزارش نهایی طرح های پژوهشی و مقالات...

full text

بررسی فراوانی مسمومیت عمدی در شهر رفسنجان در سال‌ 1387

  خلاصه   زمینه و هدف: یکی از راه‌های خودکشی، ایجاد مسمومیت توسط فرد یا Self poisoning است که از دلایل عمده مراجعه به بخش‌های اورژانس و سومین عامل مرگ در جوانان گزارش شده است. با توجه به متفاوت بودن اپیدمیولوژی مسمومیت عمدی، مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی مسمومیت عمدی در مراجعه‌کنندگان به اورژانس بیمارستان علی‌ابن‌ابیطالب (ع) شهر رفسنجان طراحی گردید.   مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقط...

full text

متاآنالیز شیوع مسمومیت‌های غیر غذایی عمدی و غیر عمدی در ایران بین سالهای 1392- 1370

  سابقه و هدف: مسمومیت‌های غیر غذایی در سال‌های اخیر به یکی از معضلات کشورهای صنعتی و کشورهای در حال رشد تبدیل شده است که کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. به نظر می‌رسد متاآنالیز مستندات مرتبط با انواع مسمومیت، نیم‌رخ دقیق‌تری از مختصات این پدیده جهت اتخاذ و اعمال تصمیمات صحیح ارائه دهد. مواد و روش‌ها: تمام مقاله‌های منتشر شده در مجلات ایرانی و بین‌المللی، گزارش نهایی طرح‌های پژوهشی و...

full text

عامل مسمومیت در مسمومیت های عمدی و مقایسه آن با مسمومیت های غیرعمدی و متغیرهای مرتبط

مقدمه و اهداف: از میان انواع اقدام به خودکشی، self poisoning یا مسمومیت توسط خود فرد در کنار مسمومیت های تصادفی، یکی از قدیمی ترین و رایج ترین شیوه های آسیب به خود (self harm) و ارجاع به بخش های مسمومین است. میزان و روند مسمومیت به ویژه مسمومیت عمدی به قصد خودکشی در طول زمان و در کشورهای مختلف با مواد و داروهای در دسترس کاملاً مرتبط بوده است. جهت ارزیابی اپیدمیولوژی اقدام به خودکشی از طریق مسموم...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشکده پزشکی اصفهان

جلد ۳۴، شماره ۳۸۴، صفحات ۵۸۰-۵۸۸

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023